Hunt: Showdown 1896 - Myth of the Moors

Bu DLC bir Avcı, iki Silah ve bir Alet içerir: - Bozkır Kurdu (Avcı) - Karanlığın Ağzı (Romero 77) - Cehennemin Pençeleri (Pax) - Hırlayan Şafak (Fişek Tabancası) Korkunç bir kara köpeğin anlatıldığı hikâyeler Galler, İskoçya ve İngiltere'nin her köşesine yayılmıştı. Kara köpek bazen toprağın koruyucusu olarak anılsa da daha yaygın olarak, tıpkı Galler'in Portmadoc kasabasında olduğu gibi, ayak bastığı topraklarda cehennemi filizlendiren bir ölüm alameti olarak görülüyordu. Böylece altı kişilik bir grup, bozkırlarına musallat olan kara köpeği öldürmek amacıyla yola çıkar. Altısı da bozkırların uçsuz bucaksız sisinde kaybolmadan önce kendilerine yapılan alayları, öğütleri ve yalvarışları duymazdan gelmişti. Kasaba sabaha kadar onların dönüşünü bekledi. Onlara inananlar bir hafta bekledi. Aileler bir ay bekledi. Ancak mevsimler değiştikçe herkes umudunu kaybetti. Bir yıldan uzun bir süre sonra grubun en genci olan on yedi yaşındaki Jacob Arawn geri döndü. Yalnız ve yaralıydı, üstü başı kanlar içerisinde kalmıştı. Ancak genç adam, gözleri hâlâ kızıl bir sıvı ateşle yanan ve diğerlerinin iki katı büyüklüğündeki bir köpek kafası ile gelmişti. Jacob'ın anlattığı hikâye asla aynı olmuyordu ama yine de her hikâyede değişmeyen tek bir detay vardı: Canavarı bulmak için Yeraltı Dünyası'na gitmişlerdi ve oradan kaçabilen tek kişi oydu. Kısa bir süre sonra Jacob, Cehennem Tazılarının korkusuyla yaşayan diğer kasabalardan mektuplar almaya başladı. Yorgun, bitkin ve yaraları henüz iyileşmemiş olan Jacob, başka korkunç tazıların olduğunu duyunca öfkelendi. Cehennem'den gelen tüm tazıları defnetmek için hayatını bitmek bilmeyen bu göreve adayan Jacob, çok uzaklardaki bozkırlara yolculuk etmekten hiç çekinmedi. Zamanla Kara Köpek hakkındaki söylentiler yok olmaya başladı. Gezginler ve tavernalar artık köpekten ziyade sis üzerinde yelken açan, yıldırımlar savuran ve kutsal bozkırları davetsiz misafirlerden koruyan Bozkır Kurdu adlı bir Avcının hikâyesini anlatmaya başladı. Artık çocuk büyük herkes, onları kâbusları olan köpeklerden kurtaran Bozkır Kurdu'ndan korkuyordu. Jacob belki de bu ihanetten sarsıldığından ötürü efsanesini ardında bırakmaya ve Yeraltı Dünyası'na ve onun Cehennem Tazıları'na karşı mücadelesine devam edebileceği yeni bir diyara doğru yelken açmaya karar vermişti. Ya da belki de efsaneler onun umurunda değildi ve Portmadoc'tan ayrıldıktan sonra geçen yarım asırlık süreden sonra bataklık bildiği tek şeyi, Av'ı ona tekrar sunuyordu.