Hunt: Showdown 1896 - Fear the Reaper

Bu DLC bir Avcı, iki Silah ve bir Alet içerir: - Azrail (Avcı) - Quietus (Specter 1882 Bastıbacak) - Memento Mori (Asırlık) - Tırpan (Fırlatma Baltaları) Claeg Grey maske ve cübbeyi kendisi için değil, ailesinin iyiliği için giyiyordu. Claeg bir şeylerin ters gittiğini ilk kez karısı Emma'nın halletmesini istediği bir iş için dışarı çıktığında fark etti. Karısını öpüp atına bindi ve kasabaya gitmek üzere evden ayrıldı ancak gözünü bir kırptığında kendisini evinden beş mil uzakta, atını da yanında boğazı kesik ve kanlar içinde buldu. Bütün yolu kanlar içinde yürüyerek dönen Claeg'i karısı, çocukları ve arkadaşları endişe ve gözyaşı dolu gözlerle karşıladı. O andan itibaren Claeg'in en küçük bir işe bile konsantre olabilmesi için varlığının her zerresini kullanması gerekti. En basit çiftlik işi bile aşılması imkânsız bir dağ gibi duruyordu. Kendi çocuklarını birbirinden ayırt edemiyordu; adlarını ve yüzlerini karıştırıyordu. Emma onu sayısız doktora götürdü ama hiçbiri onun hastalığının ne olduğunu bulamadı. Ancak karşılaştıkları her din adamı aynı şeyi söyledi: Bir iblis Claeg'in bedenini yavaş yavaş ele geçiriyordu ve Claeg'in acilen kurtuluşa kavuşması gerekiyordu. "İçindeki iblis ancak bir kurban bulduktan sonra sakinleşiyor!" diye feryat ediyordu iyi kalpli Hıristiyanlar. "Çok geç olmadan onu durdurmanız lazım." Ama Claeg hiçbir zaman durdurulmadı ve bir gün uyandığında fırlatma baltasının üzerinde kendi arkadaşının kanını gördü; acı dolu feryatları bütün kasabada yankılandı. Claeg'i hayata döndüren tek şey ölümdü ve bu yüzden Emma ölümü ona getirebilecek DeSalle'deki bir adama götürdü. Ve Claeg de ölüm getirdi. Sadece elleri kana bulandığında ve avı son nefesini verdiğinde kendisine geliyordu. Kendisinin ruhen ölmemesi için sayısız kişi ölmek zorundaydı. Böylece bu işkence gibi hayattaki yaşama sebebini unutmayacaktı. Böylece çocuklarının gülüşlerini ve karısının dokunuşlarını unutmayacaktı. Böylece hiçbir iblis onun yerini alamayacaktı. Claeg Grey maske ve cübbeyi kendisi için değil, ailesinin iyiliği için giyiyordu. Böylece kimse onun gerçek kimliğini bilmeyecekti. Böylece sevdikleri sonunda bir kez daha huzur bulabilecekti. Ve böylece özgürce ölüm getirerek zihnindeki bulanıklıktan kurtulacaktı.