Hunt: Showdown 1896 - Bark, Bone and Blood

Bu DLC bir Avcı, iki Silah ve bir Alet içerir: - Uluyan Demir (Avcı) - Kemik Kesici (Rival 78) - Avcının Rehberi (LeMat) - Hainin Dişi (Muştalı Bıçak) Kar ve kurtçuklar arasında sürünmek, kan ve buz üzerinde kaymak... Çocuğun geçirdiği ilk kış ve hatırladığı ilk anı böyleydi. Aç bir kurdun sıcak, vahşi nefesiyle son buluyordu bu anı. Ancak kurt bu küçük lokmaya acıdı ve onu yetiştirmek üzere kendi yuvasına götürdü. Yavrular sıcaklıklarını hevesle, büyükler de yiyeceklerini cömertçe onunla paylaştı. Yaşlı ve genç hep birlikte çocuğa avlanmayı öğretmeye çalıştılar ve ama hiçbiri bunu başaramadı. Yine de çocuk, bebekliği boyunca güçlü bir şekilde büyüdü. Bir gece kurt çocuk ortadan kayboldu ve sürüyü dört gün boyunca endişe içinde bıraktı. Beşinci gün çocuk geri döndü ve getirdiği bir düzine açgözlü ormancının cesedini teker teker yuvaya taşıdı. Sürünün karnını ve keyfini haftalarca doyurmaya yetse de kazandığı saygı bir mevsim bile sürmedi. Yaşlı kurtlar öldü, genç yavrular da yeni bir bölge bulmak ve kendi sürülerini oluşturmak zorunda kaldı. Böylece, ergenliğe bile girmemiş olan çocuk bir kez daha yetim kaldı. Bir gün bu kurt çocuğun kellesini almak için ormana gelen köylüler yaktıkları ateşler ve attıkları kurşunlarla her yeri kasıp kavurdular. Yılmadan uzun mevsimler boyunca çocuğu kovaladılar. Yuvasından uzaklarda geçirdiği korku dolu bu mevsimler kurt çocuğun etlerini kemiklerinden sıyırdı. Çaresiz ve vahşi bir hâldeki çocuk, bulduğu ilk yaratığın boğazını parçaladı ve açgözlülükle kendisine bir ziyafet çekti. Duyuları yavaşça eski hâline döndüğünde tanıdık bir koku ile karşılaştı. Bu koku, eski kurt kardeşlerinden birine aitti. Avın habercisi olan bir uluma rüzgârı delip geçti. Kurt adam, doyurucu yemeğin verdiği güçle hızla koştu. Yüreği zayıf ama bedeni güçlü olan kurt adam dağlara çekildi. Hâlâ eski, inatçı ailesi tarafından her bir taraftan takip ediliyordu. Dağın zirvesine ulaştığında artık kaçacak bir yeri kalmamıştı. Kurt adamın iki seçeneği vardı: Ya burada ihanetin verdiği suçluluk duygusuyla ölecekti ya da dişleri ve kanıyla bu utançtan kurtulacaktı. Ve böylece Uluyan Demir dağın zirvesinden karnı tok, vücudu tırmanırken üzerinde olmayan kürklerle sarılı bir şekilde indi.