Hunt: Showdown 1896 - Law of Salvage

To DLC zawiera jednego łowcę, dwie bronie i jedno narzędzie: – Kapitan Laffite (łowca) – Zatopiona Chwała (Terminus) – Przetoka Knykci (Scottfield Brawler) – Brąz Śluzicy (bomby gazowe) Najpierw przyszły po niego kraby. Odszczypały najmiększe kawałki jego ciała i przeżuły je schorowanymi żuwaczkami. Toczył się po ostrych jak żyletki muszlach, gdy jeżowiec rozkoszował się żółcią z kolcami włożonymi w jego usta. Wszelkiego rodzaju stworzenia pojawiające się podczas odpływu przeczesywały bagna, by wziąć udział w jego ćwiartowaniu. Niebo ponad nim było czystą, głęboką wodą, a zguba wszystkich topielców wlewała się w jego przepełnione błotem płuca. Dla Burmana Laffitego w Krainie Umarłych nie istniało pojęcie czasu – jego cierpienie ciągnęło się w nieskończoność. Wspomnienia wypływały na powierzchnię, tonęły, po czym znów wypływały, a w tym samym czasie monstrualny skarabeusz obgryzał jego kręgosłup: Wyrzucony za burtę, gdy był noworodkiem. Reflektor parowca atakujący jego pokryte wszami niemowlęce ciało. Dzieciństwo spędzone w dokach, gdzie stał po kolana w rybich wnętrznościach i był obijany w każdym saloonie Nowego Orleanu. Wojna secesyjna. Ukrywanie się pod flagą przed rebeliantami. Kule armatnie odrywające koniom głowy. Marynarka Unii. Eksplozja i ewakuacja ze slupu Housatonic. Radość z porażki Konfederacji. Nieudane małżeństwo. Nieudane ojcostwo. I na sam koniec – nieudana rola kapitana parowca. Przeklęty i zesłany na pozbawione śladu życia morskie dno. Królestwo błota jątrzyło się w jego płucach. Utrzymywało go przy życiu, gdy gigantyczne skorupiaki pochłaniały jego ciało – tylko po to, by je potem zwymiotować. Duch Delphine szydził z niego na wietrze. „Jak śmiałeś mnie opuścić” – rzekł wiatr. Kapitan Laffite przysięgał, że przeprosi, ale nie miał języka, by przemówić. Rozpoczął życie jako odpadek i jako odpadek je skończy. Zapomniana dusza przeniknęła przez niego. Zdjęła jego głowę z pobliskiej rozgwiazdy, naoliwiła jego układ nerwowy i zszyła go w całość. Umysł kapitana Laffite został rozbity i podzielony na zgniłe organy. Człek ten stał się w ten sposób po dziesięciokroć żywy. A może jednak do cna martwy?