Hunt: Showdown 1896 - Frau Perchta

To DLC zawiera dwóch łowców, dwie bronie i jeden przedmiot zużywalny: – Perchta: Świt (łowczyni) – Perchta: Zmierzch (łowczyni) – Zimowy Kieł (Martini-Henry) – Zaniedbana (LeMat) – Lawina (bomba odłamkowa) Stare legendy i ponure baśnie mówią o zimowym czasie rozliczeń, który nagradza dobrych i karze złych. Najokrutniejszym w tym panteonie jest kreatura znana jako Frau Perchta, w przeciwieństwie do pobratymców niewzruszona upływem czasu. Stworzenie z futra i kłów, zębisk i grozy, które pod postacią kobiety rozpruwa podbrzusza i wydobywa z nich wnętrzności. Bestia, która zmienia kształt między zmierzchem a świtem. Ci stawiający czoła skażeniu, z zapomnianych dolin i lodowcowych szczytów, są po prostu twardsi. Do Luizjany dotarły opowieści o kimś takim – kimś, kto zatracił się we krwi pośród śniegu i przybrał miano Frau Perchty, rodem z bajek mających straszyć dzieci. Córka biedaka z wysokich gór – z tamtego życia zostały jej tylko na poły stracone wspomnienia z wypasania bydła. W środku zimy – ojciec wracający do domu o zmierzchu; srebrna moneta obiecana dobrej córce, lecz przepuszczona na napitek; ręka podniesiona przeciw protestującej matce. Ręka uniesiona o jeden raz za dużo. Gdy o świcie wzeszło słońce, odsłoniło zwłoki z rozciętym podbrzuszem i wnętrznościami pożeranymi przez zwierzęta. Perchtę przyzywano z Luizjany, a odpowiadała tylko cisza. Ci, którzy szeptali o Perchcie, nazywani byli głupcami, a tych, którzy w nią wierzyli, śmiechem wypędzano z miasta. Jednak w odmętach zimy, gdy nad rozlewiskiem wschodził świt, drzewa przyozdabiały girlandy z wnętrzności. Każdego zmierzchu złych spotykała zapłata. Stara baśń zyskiwała nowe rozdziały, a łowy każdego dnia stawały się coraz bardziej zajadłe.