Hunt: Showdown 1896 - Commedia Della Morte

To DLC zawiera jednego łowcę, dwie bronie i jedno narzędzie: – Scaramuccia (łowca) – Lornetka Teatralna (Frontier 73C Marksman) – Macchinista (pistolet Sparks) – Spaccagambe (miny koncertinowe) Potrójna maska Scaramucci zawsze wywołuje strach u publiczności, ale liczne twarze, które się za nią kryją, potrafią łatwo odegrać głupca, przyjaciela lub łotra – w zależności od tego, kto według aktora uspokoi widzów lub nagnie ich do woli noszącego. Maska o trzech twarzach nigdy nie pozwala dostrzec, w którą stronę Scaramuccia patrzy, co dezorientuje zarówno drapieżcę, jak i ofiarę, i pozwala wykonać następny ruch. To maska, którą do tej pory widziano tylko raz: nosił ją utalentowany arlekin, główny aktor uznanej trzyosobowej trupy. Między występami jej lider trzymał arlekina w zamknięciu, rozsiewając plotki o jego groteskowych deformacjach i zachęcając ludzi do obejrzenia występu, by choć przez chwilę ujrzeć, co znajduje się pod maską. Trzecim członkiem trupy był bard, który przyciągał widzów pieśniami o smutku i współczuciu wobec szpetoty arlekina, a następnie porywał ten sam tłum akompaniamentem do jednoosobowych występów trupy. Liczni przybyli na spektakle widzowie domagali się, by ujrzeć twarz arlekina i na własne oczy potwierdzić budzące grozę opisy, o których krążyły plotki. Taka okazja się jednak nie nadarzyła i nikt nie odnalazł miejsca, w którym trupa trzymała arlekina pomiędzy występami. Wraz z kolejnymi sukcesami spektakli ubiór lidera trupy stawał się coraz bardziej wystawny, a gitara barda coraz bardziej ozdobna, lecz na jedynym kostiumie arlekina codziennie pojawiały się nowe dziury. Jego nędza tylko potęgowała efekt widowiska i litość dla rzekomego dziwoląga, a jego występy przyciągały więcej płacących widzów niż teatr. Lecz gdy popularność spektaklu była u szczytu, lider trupy, bard i arlekin przepadli bez śladu. Kilka tygodni później w kanale znaleziono dwa nagie ciała z tak okaleczonymi twarzami, że nie dało się ich zidentyfikować. Obecnie, na okrutnych mokradłach rozlewiska, jedyny ocalały z trupy każe się zwać „Scaramuccia”. Podczas polowania jego starannie dopracowana postawa zmienia się i rozluźnia: myśliwy delektuje się nie tyle łowami, lecz samymi przeklętymi bagnami. Możliwe, że po zdjęciu maski ukazałaby się twarz nieprzypominająca innych łowców, a raczej ich zwierzynę.