Hunt: Showdown 1896 - Commedia Della Morte

Deze DLC bevat 1 jager, 2 wapens en 1 hulpmiddel: - Scaramuccia (jager) - Opera Glasses (Frontier 73C Marksman) - Macchinista (Sparks-pistool) - Spaccagambe (Concertina-landmijnen)" Scaramuccia's driekoppige masker intimideert iedereen, maar de vele gezichten achter het masker kunnen heel snel schakelen tussen de dwaas, de vriend of de schurk. Welk gezicht het ook is, het kan een hele menigte moeiteloos geruststellen, of overhalen om te doen wat hij wil. Het driekoppige masker verbergt altijd welke kant hij opkijkt, waardoor zowel roofdier als prooi worden verward tot zijn volgende zet. Het is een masker dat maar één keer eerder is gezien: gedragen door een begenadigde harlekijn, die de hoofdact was van een groep van drie. De leider van de groep hield de harlekijn tussen de shows door gevangen, verspreidde geruchten over vreselijke misvorming en spoorde mensen aan om zich bij de menigte te voegen voor een glimp achter het masker. De derde van de groep was de bard, die mensen lokte met smartlappen en sympathie voor de misvorming van de harlekijn, om vervolgens diezelfde mensen in trance te brengen via begeleiding van de eenmansshows. Velen die naar de optredens kwamen lieten luid van zich horen en wilden het gezicht van de harlekijn zien, om met eigen ogen te zien of de geruchten van gruwelijke misvormingen waar waren. Maar die kans deed zich nooit voor, en niemand vond ooit de plek waar de harlekijn gevangen werd gehouden tussen de shows in. Naarmate het succes van de show groter werd, kleedde de leider zich in steeds duurdere outfits en werd de gitaar van de bard steeds rijkelijker versierd. Maar in het enige kostuum wat de harlekijn rijk was, vielen elke dag meer gaten. De armoede droeg bij aan zowel het schouwspel als het medelijden voor de vermeende freak, en een freakshow trok een groter betalend publiek dan theater. Op de top van het succes van de show verdwenen de leider, de bard en de harlekijn plotseling spoorloos. Een paar weken later werden er twee lijken gevonden in de gracht, ontdaan van hun kleding en met gezichten te afgrijselijk om te identificeren. Nu heeft de enige overlevende van de groep zichzelf tot 'Scaramuccia' gedoopt in de bayou. Tijdens de jacht verandert en ontspant zijn manier van doen: hij laaft zich niet aan de jacht, maar aan de vervloekte moerassen zelf. Misschien komt er als het masker wordt verwijderd een gezicht tevoorschijn dat minder lijkt op dat van zijn medejagers, en meer op datgene waarop hij jacht maakt.